سوره الرحمن مکّى است و هفتاد و هشت آیه داردانل
ف
بـسـم اللّه الرحـمـن الرحیم
الرحمن (1)
علم القران (2)
خلق الانسان (3)
علمه البیان (4)
الشمس و القمر بحسبان (5)
و النجم و الشجر یسجدان (6)
و السماء رفعها و وضع المیزان (7)
الا تطغوا فى المیزان (8)
و اقیموا الوزن بالقسط ولا تخسروا المیزان (9)
و الارض وضـعـهـا للانـام (10)
فـیـهـا فـاکـهـة و النخل ذات الاکمام (11)
و الحب ذوالعصف و الریـحـان (12)
فـبـاى الاء ربـکـمـا تـکـذبـان (13)
خـلق الانـسـان مـن صـلصـال کالفخار(14)
و خلق الجان من مارج من نار(15)
فباى الاء ربکما تکذبان (16)
رب المشرقین و رب المغربین (17)
فباى الاء ربکما تکذبان (18)
مرج البحرین یلتقیان (19)
بـینهما برزخ الا یبغیان (20)
فباى الاء ربکما تکذبان (21)
یخرج منهما اللولو و المـرجـان (22)
فـبـاى الاء ربـکما تکذبان (23)
و له الجوار المنشات فى البحر کالاعلم (24)
فـبـاى الاء ربـکـمـا تـکـذبـان (25)
کـل مـن عـلیـهـا فـان (26)
و یـبـقـى وجـه ربـک ذوالجـلال و الاکـرام (27)
فـبـاى الاء ربکما تکذبان (28)
یسله من فى السموت و الارض کل یوم هو فى شأن (29)
فباى الاء ربکما تکذبان (30)
ترجمه آیات
به نام خداى رحمان و رحیم. همان رحمان (1)
که قرآن را تعلیم کرد(2).
انسان را بیافرید(3).
و بیانش بیاموخت (4).
خورشید و قمر با نظم و حسابى که او مقرر کرده در حرکتند(5).
روییدنى هاى بى ساقه و با ساقه برایش سجده مى کنند(6).
آسمان را بر افراشته و میزان نهاده (7).
تا شما هم در سنجیدنها خیانت نکنید(8).
و باید که وزن را با رعایت عدالت بر قرار نموده و کم و زیاد نکنید (9).
و زمین را براى مردم گسترده کرد (10).
زمینى که در آن میوه ها و نخل داراى غلاف هست (11).
و دانه هاى داراى سبوس و گیاهان معطر است (12).
پس اى جن و انس ! دیگر کدامیک از نعمت هاى پروردگارتان را کفران مى کنید؟ (13).
انسان را از لایه خشکیده اى چون سفال آفرید (14).
و جن را از شعله اى از آتش خلق کرد (15).
پس اى جن و انس ! دیگر کدامیک از نعمت هاى پروردگارتان را کفران مى کنید؟ (16).
پروردگارى که پروردگار دو مشرق و دو مغرب (تابستانى و زمستانى )(17).
پس اى جن و انس دیگر کدامیک از نعمت هاى پروردگارتان را کفران مى کنید؟ (18).
دو دریـا (یـکـى شـیـریـن در مـخـازن زیـر زمـیـنـى و یـکـى شـور در اقـیـانـوس هـا) را بهم متصل کرد (19).
و بین آن دو فاصله اى قرار داد تا به یکدیگر تجاوز نکنند (20).
پس اى جن و انس دیگر کدامیک از نعمت هاى پروردگارتان را تکذیب مى کنید؟ (21).
و از آن دو لولو و مرجان بیرون مى آید (22).
پس دیگر کدامیک از نعمت هاى پروردگارتان را تکذیب مى کنید؟ (23).
و براى او است کشتى هایى که در دریا چون کوه پدید آمده (24).
دیگر کدامیک از نعمت هاى پروردگارتان را تکذیب مى کنید؟ (25).
هر چه بر گرده زمین است نابود مى شود (26).
تـنـهـا ذات پـروردگـارت بـاقـى مـى مـانـد، چـون او داراى صـفـات جلال و جمال است (27).
پس دیگر کدامیک از نعمت هاى پروردگارتان را تکذیب مى کنید؟ (28).
هـمـه کـسـانـى کـه در آسـمـان هـا و زمـیـنـنـد از او در خـواسـت مـى کـنـنـد، و او روزه مشغول کارى نو است (29).
پس دیگر کدامیک از نعمت هاى پروردگارتان را تکذیب مى کنید (30).
